Goed, Beter, Best,
Op dag twee waren het enkel Cynthia en Arne die in het Dommelhof verwacht werden.
Beide waren ingeschreven voor het verspringen en beide hadden er na dag één veel zin in.
Cynthia was als eerste aan de beurt en al snel rees de vraag is de concurrentie sterk wie is er, wie niet...
Vragen waarop ze snel een antwoord kreeg want de concurrentie was dezelfde als deze in de sprint van gisteren.
Na een eerste voorzichtige sprong was sprong twee al een heel wat beter en met sprong drie was ze helemaal in de wolken (?) (zie foto).
De concurrentie was niet van de minste maar zoals later zal blijken geldt ook hier de 20%regel en dat was nu net waar de concurrentie zich aan had misrekend.
Een geweldige laatste sprong deed onze Cynthia op het hoogste schavotje belanden, na brons gisteren vandaag de gouden plak.
Eentje waar terecht fier op mag zijn, dat ben ik trouwens ook.
Dan Arne, zoals altijd de rustigheid zelve maar soms iets te rustig behalve vandaag.
Meteen een verbetering van zijn PR (256m) was al mooi, bij zijn eerste sprong, dit ging goed, maar zijn tweede was niet zo goed dus het zou best wat beter mogen bij de laatste sprong.
En dan na wat bijsturen en over en weer gepalaverd, een bijna perfecte sprong, de beste van de drie met een afstand van maar liefst 3,26m, dat is plus 70cm, jawadde.
Maar regels zijn er om na te leven in plaats van een zilveren plak werd ook Arne terug geplaatst naar plaats vier wegens de 20% regel.
Wie had nu verwacht dat onze atleten dit zouden verwezenlijken, maar ik ben zeer fier op wat Arne deze dagen hier heeft laten zien, trouwens alle atleten.
Winnende sprong van Chyntia
Hoogste schavotje voor Cynthia
De sprong van 3,26m van Arne
